Yüzyıllar boyunca o kadar ötekileştirilmişiz o kadar sindirilmişiz kimliğimizi söylemeye korkar hale gelmişiz ki bunu en çok yaşlıların tutumlarında görebiliyorum. Hala Aleviyim derken alçak sesle söylüyorlar belki yine bir yavuz, kerbelada bir yezit kimliğini bilirse kılıçtan geçirir korkusu bu.
Yıllar içinde ne çok katledilmişiz, ne çok dışlanmış ne çok acılarla karşı karşıya kalmışız. Oysa ki bizler yürekleri insan sevgisi ile dolu, benim kabem insandır felsefesi ile yaşamış Pir Sultan Abdal, Hacı Bektaş-ı Veli felsefesinden gelen insanlarız. Ve ben hala ne kadar teknoloji çağına erişsekte, bir ayağımız uzayda olsada insan sevgisinden uzak karşısındaki insanı anlamasından geçtim kendini bile bulamayan hızır paşalar oldukça insanlığın daha çok acılar çekeceğini düşünüyorum. Şöyle bir geriye bakınca tarihimiz ne çok katliamlarla dolu bunları saymak bir ülke için, millet için en önemliside bir din için ne acınacak zavallı bir durumdur. İşin en garip yanı ise yapılan katliamların hepsinin DİN için yapılmış olmasıdır. Marx der ki:" din halkın afyonudur." ... İslamı anlamadan yorumlamadan afyonlanmış kitleler Sivas'ta, Çorum'da, Maraş'ta, Malatya'da, Kerbela'da uyuşuk beyinleri ile karşımıza çıktılar, amaçlarını bilmeden şuursuzca yakıyıp yıkıp yok etmeye kurulmuştu onların saatleri, kimler için kullanıldıklarını bilmeden sadece öldürdüler afyonlu beyinleri ile insan kanı içtiler...
Sevgİli bir arkadaşa çok doğru gelmeyen uygulama olarak biz yine bu gün profil resimlerimizi karartacağız, canileri sanal ortamda lanetleyeceğiz. Çünkü adaletin bile tam işlemediği bir ülkede, canilerin zaman aşımı avantajını kullanarak ellerini kollaraını sallayarak özgürlüğün tadını çıkardığı bir ülkede sadece sanal ortamda da olsa UNUTMADIK, UNUTTURMAYACAĞIZ diyoruz, çünkü bu acı bizim acımız ve ateş düştüğü yeri yakıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder